Bergen: Eit attråverdig forfattarskap?

Då Henning Bergsvåg gav ut diktsamlinga Dette er ikke et stille sted i mars 2020 leste ikkje mindre enn 61 forfattarar heile boka frå heimekarantene. Ho blei trykt i heile tre opplag og fekk omtalar, intervju og førehandsomtale i fleire aviser. Forfattaren publiserte óg eit intervju med seg sjølv i anledning utgjevinga på si eiga heimeside.

I tillegg til å vere ein forfattar som utleverer seg sjølv og er aktiv i sosiale medium, har Bergsvåg i fleire tiår bidrege til utviklinga av feltet, med litterær aktivisme som mellom anna har ført til programserien Poesidigg, som det siste året har vist evne til å tilpassa seg utviklinga og dei naudsynte endringane som pandemien førte med seg.

Har Henning sin aktive, synlege og tilgjengelege person bidrege til å gjere forfattarskapen hans meir attråverdig? Har eigeprofileringa og det konstante arbeidet med å løfta andre forfattarar hatt ein kostnad, og er det verdt det? Kva rolle speler forlaget? Kan det óg ha motsatt effekt, at støyen overdøver sjølve verket?

Foto: Petronelle Halvorsen